دکتر علی ططری: مشکلات کرمانشاه فرهنگی است
علی ططری، دارای مدرک دکترای تاریخ، مدرس دانشگاه‌های اميركبير، خواجه نصیر‌الدین طوسی و فرهنگ هنر و تهران است كه در رابطه با مشكلات فرهنگي‌اي كه گريبانگير شهر كرمانشاه است، نظراتي دارد و معتقد است تمام مشكلات ما ريشه در فرهنگ دارد. وي بر اين عقيده است كه براي ورود به هر بخشي از كانال فرهنگ بايد وارد شد.
ططري با حضور در دفتر نقدحال به سئوالات خبرنگار این نشریه پاسخ داد كه آن را با هم مي‌خوانيم:
***نظر شما در مورد جامعه‌ی ما و شرایط اقتصادی و فرهنگی شهر کرمانشاه چیست؟
جامعه‌اي كه امروز ما در آن زندگی می‌کنیم، روز به روز در حال پیشرفت و تبدیل‌شدن به یک دهکده جهانی است. و به سوی توسعه مي‌رود. اما متاسفانه جامعه ما و مخصوصا شهر کرمانشاه روز به روز در حال پس‌رفت و کم‌شدن مطالبات فرهنگی و اقتصادی پیش می‌رود. آمار بی‌کاری، وضعیت بد فرهنگی شهر ما، نه در حال بهتر شدن بلکه در حال بدتر‌شدن است و متاسفانه توجه‌ای به این امر نمی‌شود. باید مسئولین و مدیران استان به فکر رفع و بهبود مشکلات فرهنگی استان باشند.
***به نظر شما سطح فرهنگي و ميزان بودجه‌ي اختصاص داده شده به اين امر براي استان كافي‌ست؟
سواد ابعاد مختلف دارد يك بحث آن، سواد فرهنگي است كه متاسفانه ما در اين زمينه با كمبودهاي بسياري مواجه هستيم و نبايد از گفتن اين موضوع ناراحت باشيم، زيرا اين دردي است كه در جامعه‌ي ما وجود دارد. سواد فرهنگي در سطح استان در جايگاه مطلوبي نيست. كار بر روي آن صورت نگرفته و بايد روي سرمايه‌گذاري كنيم. مديريت فرهنگي در سطح استان نياز به حمايت و كار بسيار دارد. متاسفانه هر زمان در اين كشور مشكل و بحران اقتصادي پيش مي‌آيد، اولين بودجه‌هايي كه حذف مي‌شود، بودجه‌ي فعاليت‌هاي فرهنگي است. من از اين موضوع نگران هستم كه در حال حاضر وضعيت اقتصادي و درآمدي استان در جايگاه مناسبي نيست. اطمينان دارم اگر قرار باشد بودجه‌اي حذف شود و به مسائل اقتصادي اختصاص يابد، بودجه‌ي فعاليت‌هاي فرهنگي خواهد بود. با اين اوصاف بايد براي آينده نگران بود. توجه داشته باشيم كه مشكلات فرهنگي خودش را سريع بروز نمي‌دهد و بعد از دهه‌ها و سده‌ها آشكار مي‌شود. فرهنگ مانند اقتصاد نيست كه در زمان بحران، پولي به بازار تزريق بشود و ظرف ۴۸ ساعت تبعات موثر آن را كه انبساطي يا انقباضي خواهد بود خودش را نشان بدهد. قطعا من بسياري از مشكلات استان را در فرهنگ نهفته مي‌بينم. ورود به هر بحثي از طريق فرهنگ، اقتصاد از طريق فرهنگ، سياست از طريق فرهنگ، اجتماع از طريق فرهنگ و فرهنگ از طريق فرهنگ، يعني براي تمام اين عرصه‌ها بياييم فرهنگ‌سازي كنيم. اگر ما بحث كار را داريم يا بحث سياست‌گذاري اقتصادي را داريم، اگر سياستي را درست مي‌دانيم و جواب مي‌دهد، آن را فرهنگ‌سازي كنيم يعني روي آن تبليغات كنيم. هنگامي كه در حال اجراي يك فعاليت اقتصادي يا فرهنگي هستيم بايد همزمان يك دستگاه رسانه‌ي تبليغاتي وجود داشته باشد كه از طريق تلويزيون يا ديگر رسانه‌ها آن را عنوان كنيم كه الگويي به‌سامام ارائه كنيم. ممكن است كاري را انجام بدهيم كه درست باشد اما چون فرهنگ‌سازي نشده مردم استقبال نمي‌كنند، چنانچه كه در حال حاضر با اين مشكل رو به رو هستيم.
*** معيارهاي يك انتحاب درست از نظر شما چيست؟
در بحث انتخاب، چه براي مجلس چه براي شورا و چه براي خبرگان، مردم بايد همه‌ي جوانب را مدنظر قرار دهند. هنگامي كه يك فرد انتخاب مي‌شود بايد ديد چقدر براساس تخصص، مهارت، مديريت و نيازهايي كه شهر ما دارد انتخاب شده است.
*** طرح توسعه بايد از چه الگويي پيري كند؟
توسعه بايد هم از پايين باشد و هم از بالا، يعني هم از طرف دولت و هم از طرف مردم باشد. ما الگوهاي زيادي در اين مورد داريم، اميركبير يكي از اين مثال‌هاست، او اصلاحات را از بالا آغاز كرد، اما مردم تحمل اين اصلاحات را نداشتند و در مقابل تغييرات مقاومت كردند و ايشان سه سال بيشتر دوام نياورد. به عقيده‌ي من اميركبير شتابزده عمل كرد، او دوست داشت هر چه سريع‌تر مملكت عقب‌مانده را سر و سامان بدهد اما مردم آمادگي تغييرات را نداشتند. اميركبير نتوانست اصلاحات خود را انجام دهد. از طرف ديگر در انقلاب مشروطه، مردم خواهان توسعه از سطح جامعه يعني همان توسعه از پايين به بالا بودند كه باز هم نتوانستند. چون دولت در مقابل آن‌ها بود. مديري كه قصد خدمت و اصلاحات دارد بايد وقت و بودجه‌اي براي آماده‌سازي طبقات پايين بگذارد. كسي كه مي‌خواهد اصلاحات انجام دهد چه در زمينه‌هاي آموزش، درمان، اجتماع و… اول بايد به اين پرسش پاسخ دهد كه در زمينه‌ي فرهنگي چه برنامه‌اي دارد؟ همچنين مسئولان كشور اعم از سه قوه بايد در اين زمنيه كار كنند و شرايط آگاه سازي‌مردم و انجام امور فرهنگي را در بستر جامعه فراهم كنند، اگر اين امر انجام نشود، دولت و مردم آمادگي هيچ‌گونه اصلاحاتي نخواهند داشت. در بحث توسعه، الگوهايي در دنيا وجود دارد كه هم از طرف مردم و هم از طرف دولت است كه نتايج آن را بسيار مطلوب مي‌كند. مانند؛ ژاپن و انگلستان. اما الگوهاي يك سويه خواه از طرف دولت و يا از طرف مردم باشد، جواب نخواهد داد. مشكل ديگري كه وجود دارد اين است كه جامعه‌ي ما، جامعه‌اي عجول است. ما در زمينه‌ي رفع مشكلات فرهنگي و اجتماعي به ريشه‌ي مشكلات پي مي‌بريم اما چون بدون برنامه‌ريزي و حوصله اقدام مي‌كنيم به جواب صحيح هم نمي‌رسيم. در واقع مشكل آن‌جاست كه اصولا جامعه‌ي ما اهل برنامه‌ريزي‌هاي بلندمدت نيست.
*** چرا براي مجلس كانديد شديد؟طبق تجاربي كه داشتم، هم از احاظ تئوري و هم عملي، احساس كردم كه مي‌توانم كاري براي شهرم انجام دهم. من در مسير چهل سالگي هستم و تحصيلاتم را به پايان رساند‌ه‌ام و از لحاظ تحصيلي دغدغده‌ي ئديگري ندارم و احساس مي‌كنم براي كار در اين زمينه آماده هستم. همچنين تقريبا ۱۶ سال در قسمت‌هاي مختلف مجلس، نهاد قانونگذاري، مراكز پژوهش‌هاي مجلس و كتابخانه‌ي مجلس سابقه‌ي حضور مديريتي دارم. و همچنين در حوزه تاليفات، ۱۵ جلد كتاب تاليف كرده‌ام و ۶۰ مقاله علمي شناسنامه‌دار كه عمدتا مربوط به حوزه قانونگذاري پارلمان در ايران و جهان است. در حال حاضر در ۵ دانشگاه فعاليت دارم در رشته‌ي تاريخ و قوانين و مقررات در حال تدريس براي دانشجويان ارشد و دكترا هستم و نزديك به ۰۵ پايان نامه ارشد و دكترا در رشته‌هاي تاريخ و جامعه‌شناسي يا راهنما يا مشاوره يا داور بودهام. همچنين كتاب‌هايي در رابطه با تاريخ حوزه‌ي پارلمان دارم كه در خارج از كشور چاپ شده است و در چند دانشگاه خارج از كشور به عنوان پژوهشگر ارشد پارلمان و قانونگذاري هستم و جزء پركارترين نويسنده‌گان و پژوهشگران در حوزه پارلمان و قانونگذاري بودم. شش همايش برگزار كردم كه تنها همايش‌هاي تاريخ ايران در زمينه‌ي قانونگذاري پارلمان است. نزديك به ۴۰۰ مقاله در اين همايش‌ها منتشر شده است يعني اگر حساب كنيم ۱۱۰۰ الي ۱۲۰۰ مقاله براي ما ارسال شده كه تا اين سال‌ها بي‌سابقه بوده است. در حوزه‌ي اقتصاد، تاريخ و تجارت كار كردم و در اين زمينه‌ها فعاليت‌هايي داشته‌ام. به نظرم نماينده بايد ويژگي‌هايي داشته باشد و بتواند از شهر يك ميليون نفري كرمانشاه دفاع كند و من اين حداقل‌ها در خود ديده‌ام كه قدم در اين وادي نهادم. اين يك كار ۲۴ ساعته است يعني بايد در اختيار مردم و موكلين بود و من چون خودم را مديون كرمانشاه مي‌دانم، آماد‌ه‌ام كه خدمتي هر چند ناچيز به مردم اين شهر كنم. در نهايت مردم بايست در آينده در مورد من تصميم بگيرند كه موفق بودهام يا نه! دچار شعار‌زدگي شده‌ام يا توانسته‌ام كاري انجام بدهم.
*** بخشي از مردم استان كرمانشاه از نمايندگان استان ناراضي هستند، چرا چنين شده است؟
در رابطه با مردم كرمانشاه كه از نمايندگان راضي نيستند بخشي از اين ناراضيتي مردم درست و بخشي ناصواب است. يك نماينده طبق اصل ۱۸۴ قانون اساسي سه وظيفه دارد نظارت بر قانون، قانونگذاري و وظيفه‌ي نمايندگي و هر سه را بايد درست انجام دهد و اگر ضعيف عمل كند مورد انتقاد قرار مي‌گيرد. مشكلي كه نمايندگان دارند اين است كه مشاور و دفتر ندارند و حتي اگر دفتر داشته باشند در كدام يك از اين دفترها مشاور مي‌بينيد!! راهكار وجود دارد اما مديريت نيست. يك نماينده بايد حداقل ۱۰ مشاور داشته باشد مثلا اگر نماينده‌اي در زمينه قانونگذاري و تاريخي تحصيل كرده باشد هنگامي كه مسئله‌اي در مورد فيزيك پيش بيايد و در آن سررشته‌اي نداشته باشد بايد از مشاور استفاده كند. و با مديريت درست هم به زندگي خصوصي‌اش برسد و هم كارهاي دولتي و مردم را بتواند همزمان انجام دهد. اگر نماينده‌اي آگاهي و سواد لازم را داشته باشد سريع موضوع را درك مي‌كند و مي‌تواند درست تصميم‌گيري كند و راي درستي بدهد.
*** به عنوان آخرين سئوال، در رابطه با ماجرای شیخ نمر و حوادث بعد از آن و حمله به سفارت عربستان در ایران چه نظري داريد؟
مسئله‌ي شيخ بي‌گناه شيعه كه فقط به خاطر اظهار نظر اعدام شد، يك مسئله‌ي بسيار نادر در اين دوران است كه كشوري دست به چنين اقدام شنيع و وحشيانه‌اي بزند تا آنجا كه ۴۷ نفر را در يك روز با شمشير گردن بزند. اين عمل مي‌توانست براي مدت بسيار زيادي تيتر يك مطبوعات و رسانه‌هاي دنيا باشد و مي‌توانستيم از اين فرصت استفاده‌هاي بسيار زيادي كرده و عربستان را از رياست حقوق بشر سازمان ملل بركنار كنيم اما متاسفانه با حمله‌ي افراد خودسر به سفارت عربستان در تهران و همچنين كنسولگري اين كشور در مشهد و با به آتش كشيدن، نگاه دنيا از قضيه‌ي اعدام شيخ نمر به سمت حوادث داخل ايران و سفارت عربستان كشيده شد.
مطلب بسیار عالی بود.